-22- BRİTANYA YOLU
Her savaş bir kaybediştir....
Kimi sevdiğini , kimiyse benliğini kaybeder...
Kitabın adını ve kapağını görür görmez beğeneceğimi
anlamıştımJ
Kitabı okumaya başlar başlamaz kendinizi serüvenin içinde
buluyorsunuz.Silvana ve Janusz ‘un büyük aşkı
ve Polonya savaşı ile başlayan bir kitap. Bir yandan Polonyo ve
destekçileri Fransa ve İngiltere diğer yanda Nazi Almanyası…
Kitaba bakıldığında ana hatlarıyla savaş dönemini
anlatıyor.Fakat içerisine girildikçe o dönemde yaşanan toplumsal yapı ve daha
da özelde muhteşem bir aşkla başlıyor kitap.Özellikle yarısından sonra mendil
elinizden düşmüyor..:( Savaşın yıktığı aileler ve hayatta kalanların bir araya
gelmeleri, az da olsa eski aile yaşantılarına ulaşmaya çalışmaları ve bunun
için de yaptıkları fiziksel ve hatta daha fazla psikolojik mücadele çok güzel
bir dille anlatışıyor…
Aurek ve Silvana arasındaki bağdan her bahsedilişte daha da duygulandım.. Bir annenin
görevi çocuğunu korumak ve ona bir aile sunmaktır..Silvana bu fikri özümsemiş
ve gerçekleşmesi için her türlü fedakarlığı yapmıştır…Fakat bu sevgi savaşta
yaşanan sırlar ihanetlerin üzerini örtebilecek mi?
Son iki günüm bir elimde kitap bir elimde mendille dolaşarak
geçti…J
uzun zamandır bu kadar tad alarak okuduğum bir kitap hatırlamıyorum…
Bir Kaç Alıntı..:)
Sf:216 Aurek in topraklarını öğrenmeye hakkı var.Herkes nereden geldiğini ve nereye ait olduğunu öğrenmeli.
Silvana, Tony'ye bakarak sert bir ifade ile '' Aurek bana ait!''dedi .
Sf: 262 Oğluna sarılarak uzandığı bir yatakta hayal ediyordu kendini.Uyumak istiyordu.Bir süre sonra istediği asıl şeyin Ölüm olduğunu anladı.İşte o zaman her şey yerine oturdu.Her haliyle annesinin kızıydı.Kısmetsiz , bir çocuğu büyütebilmekten acizdi o da.
Sf:264 ...Koltuğun üzerindeki karları temizleyerek üzerine oturdu.Kırmızı kadife kumaşa yaslanan Aurek de ağzını kumaşa dayamışdili kırmızıya boyanmıştı.Silvana uzanıp oğlunu yeniden kucağına aldı.Aurek de mırıldanarak annesinin kucağına kıvrıldı.Silvana arkasına yaslanmıştı şimdi.Vazgeçmek, iyi hissetmesine sebep oluyordu.Daha fazla ilerleyemeyeceğini bilmek de öyle.
Sf:442 ...Kendi de bilirdi bu hissi . İlk defa ortak bir nokta da birleşmişlerdi.Yaşayan bedenlerde ölmüşleri bulma hissiydi bu.
